Dijkstoel Zurich / 2014 – 2020
Het woord Dijkstoel duidt een te onderhouden deel van de dijk aan, en ook een eenvoudig gebouw waarin gereedschappen en materialen voor dijkonderhoud worden opgeborgen. In Nederland wordt een hevige discussie gevoerd over hoe de kustverdediging flexibel aan te passen op de klimaatverandering. De ontdekking van een in de 18e eeuw voor iedereen opengestelde essaywedstrijd over de toekomst van de dijk bij Zurich (Friesland) heeft ons op het idee gebracht om een nieuwe uitnodiging te formuleren, maar dan namens de dijk, het dijklichaam dat niet weet of het sterker moet worden, overslagbestendig, of beter helemaal kan verdwijnen.
De Verlichtingsgedachte om de mogelijkheden via een open essaywedstrijd te onderzoeken lijkt erg op wat wij nu co-creatie noemen, en de wens om ook majeure projecten zo veel mogelijk bottom-up tot stand te laten komen. Dit vraagt beschikbaar stellen van informatie, en open staan voor ideeën zodat er een creatief proces op gang kan komen. Onze Dijkstoel staat in de Zurich Polder, is een podium waar wind, water, en essays vrij spel hebben. De eerste presentatie van ieder essay vindt plaats in de Dijkstoel. Een essay kan muziek zijn, theater, beeldende kunst, harde civiel techniek, maar bij voorkeur dat alles tegelijk! Een digitaal archief van alle bijdragen is (alleen) toegankelijk in de Dijkstoel.
Het voorstel Dijkstoel Zurich werd omarmd in de lokale gemeenschap, verwelkomd door Sense of Place, is een liaison aangegaan met Marne Art, later met Gouden Land, … maar zes jaar zoeken is te lang. Oktober 2020 hebben we de zoektocht om het project te realiseren gestaakt.
ism Marije Schaafsma, Michael van Buuren, Maaike Bos, Jáchym van Erning en Zurich.