Horizont-Grensmeander / 2018
Het winterbed van de Vecht is verbreed om meer ruimte voor water te maken. Niet alleen om redenen van waterveiligheid, maar ook om nieuwe kansen voor natuur te scheppen. Het is een samenwerking tussen Duitsland en Nederland. Precies daar waar de dijk de landsgrens kruist is in het ontwerp de dijk iets verhoogd alsof er een terp in is opgenomen: een vluchtplaats voor hoog water. Op de terp een vloer, een balkon, alsof het recht uit de zandbodem is gestoken en ‘versteend’. Het lijkt op de patronen die zichtbaar waren toen grote machines de nieuwe meander groeven in de na de laatste ijstijd door de wind afgezette veelkleurige zanden. De kleuren zijn geoxideerde mineralen in die in de bodem zitten. Het balkon is gemaakt van stampbeton, een ‘droog’ beton dat er uit ziet alsof het zo met het zand uit de meander is gemaakt.
ism Henk Volkers